Muziek en architectuur spreken dezelfde taal van ritme, contrast, verhouding, dynamiek en harmonie. De componist en de bouwmeester inspireren elkaar al eeuwenlang. Van het nabootsten van natuurgeluiden tot fascinatie voor de menselijke stem, zelfs de moderne elektrische omgeving van de 21e eeuw is een bron van inspiratie voor moderne geluidskunstenaars. Muziek kent ook zijn eigen architectuur: van het ontwerp van instrumenten tot de esthetiek van het notenschrift zelf. De mens is een stemvork die harmonie intuïtief aanvoelt - in de muziek, maar ook in de architectuur. In de tentoontstelling Bevroren Muziek wordt de vormgeving van ruimte en geluid onderzocht met interactieve installaties, kunst, film en muziek, architectuurtekeningen en maquettes.
Muziek werd vaak geschreven om een gebouw op een bijzondere manier, bijvoorbeeld voor religieus gebruik, te activeren. Zo trokken de beide disciplines lange tijd gelijk op, waarbij componist en bouwmeester elkaar wederzijds beïnvloedden. Pérotin, de kapelmeester van de Notre Dame in Parijs, baseerde zijn notenschrift zelfs op de vormen van de gotische architectuur van 'zijn' kathedraal: daardoor speel je muziek nu eigenlijk door een bouwtekening te lezen.
Zodra muziek zich ontwikkelt van achtergrond tot podiumkunst, worden speciale concertzalen ontworpen met hun eigen, nauwkeurige akoestiek. Akoestiek wordt een ontwerpdiscipline die de luisterervaring optimaliseert - en het theatergedrag volgt: de zalen worden donker, de mensen vallen stil. Muziek moet in rust worden ervaren.